Κατά την επανάσταση του 1897 δεν υπήρχαν μωαμεθανοί στον Σκορδύλο ώστε να παρατηρηθούν φαινόμενα σφαγών. Όμως κατά τις διηγήσεις των κατοίκων και την εξιστόρηση του Αγγελάκι στα Σητειακά τ. Β’ στην περιφέρεια του Σκορδύλου συνέβη να καταφύγουν οι μωαμεθανοί της Δάφνης που κατάφεραν να διασωθούν από τη σφαγή κατάφυγαν άλλη στα Κρυά και άλλοι στο βουνό πάνω από το Σκορδύλο στην περιοχή προς τη Ρίζα, επάνω από την περιοχή πλατήλακ(γ)ος. Στα υπώρεια του όρους Κοπροκεφάλα. Εκεί μετά από δέκα μέρες ανακαλύφθηκαν από ομάδα με αρχηγό τον Ιωάννη Ταβλά από την Κριστά και αφού τους συνέλαβε τους οδήγησε στη Σητεία και τους παρέδωσε στους γάλλους συμμάχους. Ο μόνος που αρνήθηκε να παραδοθεί ήταν ο αρχηγός τους ονόματι Καραμέτης, ο οποίος φοβούμενος την εκδίκηση αρνήθηκε την παράδοση λέγοντας: «Αμέτης εγεννήθηκα κι Αμέτης θα ‘ποθάνω». Μετά από αυτό και την άρνηση παράδοσής του έρριψαν ξύλα και θειάφι στην είσοδο του σπηλαίου και ο καπνός επέφερε τον θάνατό του. Κατά τον Αγγελάκι ο Καραμέτης είναι ο κυρίως αίτιος της σφαγής στη Δάφνη αφού εκείνος είχε πείσει τους συγχωριανούς του και ομόθρησκούς του να μην παραδοθούν αλλά ν’ αντισταθούν στην επίθεση των χριστιανών και τις μετέπειτα προτάσεις τους για παράδοση των Οθωμανών της Δάφνης. Το σπήλαιο αυτό μέχρι σήμερα ονομάζεται «Τουρκόσπηλιος» αν και η ανάμνηση του γεγονότος έχει ουσιαστικά ξεχαστεί.